جای خالی ات در گیومه

شب ها تو نت به نت به دلم “شور” می شوی

فردا که شد دو…سل..دو..”ماهور” می شوی

یادآور  سماع   دراویش  عاشقی

وقتی که کوک با دف و تنبور می شوی

موسیقی شگرف غزل های حافظی

با این ردیف ها چه قَدَر جور می شوی!

من جرعه جرعه از لب تو مست می شوم

تو خوشه خوشه دختر انگور می شوی

می تابی و تمام تنم چشم می شود

بخت منی و آخر سر کور می شوی

……….

بی بی دل تویی که به اعجاز خال خود

همواره حکم بازی پاسور می شوی

می خواهم از تو دل ببرم دست آخری

یک دفعه از برابر من دور می شوی

……….

(…..)حسرت عمیق منی در تمام عمر

-مابین این گیومه “تو” منظور می شوی-.