زخم های کاری

عاشق شدن این روزها یک جور ناهنجاری است
این مساله از دید تو یک سوژه ی تکراری است

می خواهی از من بگذری دنبال از من بهتری

حالا تو و وجدان تو… این رسم مردم داری است?

“اذن دخول”م می دهی در “بارگاه” بسترت?

_رفتار تو مانند یک دوشیزه ی درباری است_

در انقباض لحظه ها من استخوانم خرد شد

تنها گواه ادعایم ساعت دیواری است

مازندران چشم تو یک مقصد گردشگری ست

یک ارزش افزوده بر بازارهای ساری است

تشنه به خون من شدی…از شعر من سیراب شو

خونی که در شعر من است از زخم های کاری است
……..
افعال ما تا این زمان جز ماضی مطلق نبود
تنها “تو را می بوسمت” یک حال استمراری است.

این شعر را در شعر و غزل امروز بخوانید.